Δευτέρα 1 Ιουλίου 2013

Υποκειμενικά-Φαινομενικά




Υποκειμενικά ναυάγια 
επιστολές και καρτ-ποστάλ 
το Παρίσι σταμάτησε να κλαίει 
και τα κεραμύδια τρίζουν 
κάτω απ´ τα πόδια των γάτων

Φαινομενικά θα μπορούσα να πω 
ότι είμαι η διάνοια των ηλιθίων 
και η διαύγεια των παλαβών
που έχουν κολλήσει -χρόνια τώρα-
στο μποτιλιάρισμα  

Γάμησε τα 
θέλω να μπουκάρω μες´ τα νοικοκυριά 
και να κάνω επανάσταση 
να ανοίξω όλες τις τηλεοράσεις της γειτονιάς 
να βουίζει η επανάληψη 
να βάλω στη διαπασών τα ράδια  
να παίζουν τα κλαψιάρικα εμβατήρια 
των προηγούμενων γενιών
και να σκοτώσω την ομοιοκαταληξία
με το κουζινομάχαιρο το στέυνλες-στυλλ 
που αγόρασα ένα συν ένα 
από τα Lidl 

Α...
και να μην ξεχάσω 
να μοιράσω καρβέλια 

κι εφημερίδες στα νεογέννητα 

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

Εσύ τι θα έκανες αν μπορούσες να παγώσεις τον χρόνο και μαζί όλους τους ανθρώπους για 5 λεπτά;


Δεν σου την σπάνε κάτι γκομενάκια (ο Θεός να τις κάνει γκομενάκια δηλαδή) που βάζουνε φωτογραφίες τους στα facebook και κάνουνε like μόνο αυτές και οι μοναδικές 2-3 φίλες που έχουν και που ακόμη να τσακωθούν μαζί τους;

Έτσι μου έρχεται ρε μαλάκα να πάω να τις βρω και να τους χώσω ένα like στον κώλο μπας και ησυχάσει λίγο το ανήσυχο πνεύμα τους (να ησυχάσει...λέμε τώρα).

Όπως και να ´χει όμως για αυτές θα σου μιλήσουν άλλοι, πιο κλασομπανιαρισμένοι και θα τους χώσουν τα like κάτι τύποι που κυκλοφοράνε με μπάκι κι ακούνε Ne-Yo. Έτσι κι αλιώς αυτοί το κατέχουνε καλύτερα το άθλημα και θα το κάνουν με μία κάποια ευαισθησία που ακόμα και εσύ ο alternative (ναι, σε σένα μιλάω) θα πεις ¨μπράβο ρε, τους τα χώνει ωραία ο μαλάκας¨ ενώ εγώ, που δεν το κατέχω θα το κάνω ¨αισχρά¨ και με τρόπο που προκαλεί σύγχηση ακόμα και στα alternative experimental παιδάκια (ναι, σε σένα μιλάω).

Εγώ αυτό που κατέχω είναι να κάνω ερωτήσεις. Είμαι χειρότερος κι απ´ τα τετράχρονα γιατί ενώ αυτά σου κάνουν ερωτήσεις όλη μέρα, εγώ κάνω ερωτήσεις όλη νύχτα κι όλη μέρα. Κι η ερώτηση που κάνω αυτή την τελευταία εβδομάδα είναι: τι θα έκανες αν μπορούσες να παγώσεις τον χρόνο και μαζί όλους τους ανθρώπους έστω και για 5 λεπτά;

Οι απαντήσεις που παίρνω, εχτός από το γεμάτο με απορία βλέμμα είναι οι συνηθισμένες του τύπου ¨θα χαλάρωνα¨ ή ¨θα έλεγα αυτά που νιώθω¨ ή ¨θα ούρλιαζα¨ και πολλές άλλες μαλακίες που αλήθεια με βάζουν κι απορώ γιατί κάθομαι και κάνω ερωτήσεις ο μαλάκας.

Κι αφού βάλθηκα σήμερα να λύσω τις απορίες μου περί του γιατί ο κόσμος απαντά τόσο χαζά πράγματα στις τόσο ΓΑΜΑΤΕΣ (και μην γελάς) ερωτήσεις μου, κατάλαβα ότι κανείς δεν μπορεί και δεν ξέρει να χρησιμοποιήσει και να αξιοπιήσει σωστά τον ελεύθερο του χρόνο οπόταν τι να τα κάνουν τα 5 λεπτά που τους προσφέρω;

Και θα σου εξηγήσω (αν έχεις μπει στο κόπο βέβαια να με διαβάσεις μέχρι εδώ) τώρα το γιατί φίλε αναγνώστη, κανείς δεν ξέρει τι να κάνει τον ελεύθερο του χρόνο και έτσι πλαντάζει στην ανία και στην βαρεμάρα.

Βασικά είμαστε προγραμματισμένοι (οι πιο πολλοί) από μικροί να μην έχουμε ελεύθερο χρόνο. Από τις 7:30 μέχρι τις 13:30 έπρεπε να κάθεσαι πάνω σε ένα θρανίο προσπαθώντας να βρεις κάποιο ενδιαφέρον στις μαλακίες που άκουγες, ενώ είχες και τρία διαλλήματα στα οποία έτρεχες να παίξεις ξύλο ή μπάλα τα αγόρια και τα δε κορίτσια να πουν τις κατινιές τους ενώ πιο μετά όταν μεγάλωσες λιγάκι έτρεχες να κρυφτείς για να καπνίσεις ή να ¨γωνιάσεις¨ αυτήν ή αυτόν που γούσταρες. Και μετά τις 13:30 είχες περίπου μισή ώρα να φας και να χέσεις κι άρχιζε το άλλο μαρτύριο, φροντιστήρια, γυμναστικές, φροντιστήρια ξανά, κολύμπι, χορός, ωδεία, φροντιστήρια ξανά κι ούτω καθεξής μέχρι που γύριζες σπίτι πτώμα όπου ακόμα και μπάνιο δεν σε έπερναν τα πόδια σου να κάνεις, οπόταν ελεύθερο χρόνο δεν είχες ποτέ.

Αργότερα στα πανεπιστήμια σου, στις σχολές σου και σ´ όλες αυτές τις μαλακίες που νόμιζες (και νομίζεις ακόμη) ότι θα διασφάλιζαν το μέλλον σου νομίζω δεν είχες χρόνο να κλάσεις κι ακόμα κι όταν είχες δεν τον περνούσες μόνος σου.

Όταν τελείωσες με όλα αυτά και πήρες ένα χαρτί που λέει ότι είσαι αυτό και ότι είσαι εκείνο είρθες πίσω στην μαμά και άρχισες να ψάχνεις δουλειά, που βεβαίως δεν βρήκες γιατί παντού ζητούσανε εμπειρία (κάτι που ίσως ξέχασες να σπουδάσεις).

Έτσι μ´ αυτά και με εκείνα βρήκες μία δουλειά που σιχένεσε και προσπαθείς να σταθείς στα πόδια σου μέχρι που έρχεται ο έρωτας που τόσο μα τόσο πολύ ποθείς (ναι, σε σένα μιλάω) κι ο έρωτας φέρνει τον γάμο κι ο γάμος τα παιδιά και εσύ τα μεγαλώνεις όπως σε μεγαλώσανε. Δηλαδή χωρίς καθόλου ελεύθερο χρόνο. Τους δίνεις απλόχερα μία γεμάτη με ρουτίνα, μονοτονία, άγνοια και χωρίς καθόλου φαντασία ζωή και για να τα κάνεις να βγάλουν τον σκασμό όταν σε ρωτάνε διάφορα, τους αγοράζεις και μία μηχανή να τα φροντίζει.

Οπόταν από τώρα και στο εξής θα κάνω άλλου είδους ερωτήσεις, όπως από που πήρες το i-phone σου ή το i-pod σου ή που δουλεύεις και τέτοιες κοινότυπες μαλακισμένες ερωτησούλες μίας χρήσης. Ίσως μιλήσουνε παραπάνω, ίσως μου ζαλίσουνε τα αρχίδια από το μπλα μπλα. Ίσως μιλάνε όλοι νύχτα μόνο για την πάρτη τους κάτι που θα τους κάνει να νιώσουν ότι είμαι ευχάριστος τύπος και καλή παρέα.

Όταν αποφάσισα λοιπόν να βάλω σε εφαρμογή τέτοιου είδους ερωτήσεις ήρθε μία φίλη που ποτέ δεν της έκανα τις άθλιες-φιλοσοφημένες ερωτήσεις μου και με ρώτησε ¨τι θα έκανες αν μπορούσες να παγώσεις τον χρόνο και τους ανθρώπους για πέντε λεπτά;¨.

Κάπου εκεί πάγωσα εγώ ο ίδιος κι ακόμα και τώρα που γράφω είμαι παγωμένος, μόνο τα δάχτυλα μου κινούνται κι αυτά δεν σταματάνε να γράφουν. Γράφουν για οτιδήποτε έχει μέσα το κεφάλι μου, το αδειάζουν πάνω σε σελίδες, σε τόνους σελίδες. Και τα μάτια μου απλά θαυμάζουν την ομορφιά του κόσμου και της φύσης σε όλο το μεγαλείο τους καθώς τα χείλη μου προσπαθούν να ψελλίσουν πως, θα ´ταν ψέμα αν έλεγα πως δεν έχω τίποτα άλλο να πω......

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Εσύ με ποιον τα ´χεις;



Κάποιοι τα έχουν με το σύστημα, κάποιοι άλλοι με τους μπάτσους, κάποιοι άλλοι πάλι με την θρησκεία και κάποιοι άλλοι απλά με την τύχη τους.

Υπάρχουν και άλλοι που νιώθουν αδικημένοι και τα βάζουν με όλα και όλους, κάποιοι γνωστοί μου όμως τα ´χουνε με τους Αμερικάνους (αυτοί φέρουν ευθύνη για την τρέχουσα κατάσταση λένε) ενώ κάποιοι άλλοι γνωστοί μου πάλι τα ´χουνε με τους Γερμανούς και κάποιοι άλλοι γνωστοί μου πάλι δεν μπορούν να βλέπουν έγχρωμο άνθρωπο (αυτήν την ορολογία ποτέ δεν την κατάλαβα, τηλεόραση είναι και τους λένε έτσι;)

Κάποιοι άλλοι γνωστοί μου πάλι (έχω πολλούς γνωστούς) τα ´χουνε μ´ αυτούς που ακούνε ¨ποπ¨ κι ο γείτονας μου ο Ντίνος τα ´χει με την Κλαίρη (δεν τους βλέπω να κρατάνε και πολύ όμως)

Εμένα πάλι δεν μου την σπάει και δεν τα ´χω με κανένα από όσα προανάφερα και θα σου εξηγήσω το γιατί φίλε αναγνώστη. Ας πάρουμε τα πράγματα απ´ την αρχή όμως ένα ένα. 

Το σύστημα (που φαντάζομε και σένα σου την σπάει) ήταν, είναι και θα είναι πάντα ένα μάτσο σκατά γιατί αποτελείτε από χέστηδες. Δώσε βάση γιατί όταν λέω ¨χέστηδες¨ δεν εννοώ τους πολιτικούς ή οπουδήποτε μπορεί να πάει το μυαλό σου. Όταν λέω χέστηδες συμπεριλαμβάνω κι εσένα (κι άλλους τόσους σαν εσένα) μέσα γιατί είτε το θέλεις είτε όχι αποτελείς και είσαι μέρος του συστήματος. Εχτός του ότι είσαι μέρος του συστήματος όμως, είσαι εσύ ο ίδιος που δημιουργάς το σύστημα γιατί εσύ αποφασίζεις πιοι θέλεις να σε ¨κυβερνάνε¨. Κι όσο ανέχεσε να σε ¨κυβερνά¨ κάποιος βγάλε το σκασμό και μην μου λες πως για όλα τα βάσανα σου φέρει ευθύνη το σύστημα. Το μόνο που σου την σπάει είναι γιατί το σύστημα δεν σου δίνει λίγο από το σκατό του να φας.

Τους μπάτσους δεν τους γουστάρω ούτε εγώ αλλά δεν τα ´χω μαζί τους γιατί όταν δεν γουστάρω κάτι για εμένα είναι σαν να μην υπάρχει οπόταν δεν δίνω καμία σημμασία στην αθλιότητα του οποιουδήποτε κακομοίρη που προσπαθεί να πουλήσει μούρη γιατί ¨έχει την ψευδαίσθηση πως είναι η εξουσία¨.
 Τώρα εσένα γιατί σου την σπάνε άτομα κατώτερης νοημοσύνης απ´ την δική σου δεν καταλαβαίνω. Δεν το βλέπεις ότι είναι χάσιμο χρόνου να ασχολείσαι μαζί τους; Γράψε τους στα παπάρια σου κι άσε τους στην κοσμάρα τους. Αυτοί οι άνθρωποι είναι το τρανό παράδειγμα, το μεγαλύτερο επιχείρημα να πείσεις κάποιον ότι η θεωρία του Δαρβίνου έχει νόημα και βάση.

Εσένα τώρα που σου την σπάει η θρησκεία πρέπει να καταλάβεις ότι όλες οι θρησκείες από αρχαιότατον χρόνο μέχρι και σήμερα έχουν νόημα και πολύ σοφία μέσα, έχουν παραδείγματα προς μίμηση και μπορούν να σου περάσουν τα κατάλληλα μηνύματα περί ζωής και παθών -ανθρωπίνων πάντα-. 

Το να τα έχεις με το μεγαλύτερο μάρκετινγκ όλων των εποχών (εννοώ την εκκλησία) και τους μητροπολίτες, τους αρχιεπισκόπους κι όλα αυτά τα αρχίδια με τους χρυσούς σταυρούς που στην πούτσα τους γράφουνε τον πλησίον τους (συγχωρέστε με για την έκφραση) ή με κάτι ελεεινούς που είναι τόσο άρρωστα φανατισμένοι που αν τους ζητήσουν θα δώσουνε και τη ζωή τους για τον αιώνιο παράδεισο το δέχομαι όμως το να τα βάζεις με την θρησκεία δεν λέει, είναι γελοίο κι ανάρμοστο όχι ότι πιστεύω κάπου, -προς Θεού δηλαδή- αλλά δεν σου φταίει κανένας Θεός άμα είσαι ένας μαλάκας που μόνο μαλακίες ξέρει να κάνει.

Τώρα εσύ που τα βάζεις με την τύχη σου συνέχισε να τα βάζεις. Άμα δεν μπορείς να δεις αισιόδοξα την ζωή ή να κανείς τις κατάλληλες κινήσεις στην ζωή σου τότε θα ´σαι πάντα ένας άτυχος γαμημένος φουκαράς. Α! και γκαντέμης βέβαια. Συν Αθηνά και χείρα κίνει ρε. 

Αλλά ας περάσουμε στην επόμενη κατηγορία

Το να τα βάζεις με όλους είναι άσχημο πράμα. Το να τα βάζεις με όλα είναι ακόμη χειρότερο. Το να τα βάζεις όμως με όλους και με όλα ίσως είναι ότι χειρότερο μπορεί να κάνει κάποιος στον ίδιο του τον εαυτό γιατί αυτόματα μπαίνει σε μια ζωή γεμάτη φθόνο, μίσος και μια τεράστια μοναξιά χειρότερη κι από εκείνο το βιβλίο (που δεν διάβασα) για τα 100 χρόνια μοναξιάς. Όλοι μας έχουμε ανάγκη να συναναστρεφόμαστε και να έχουμε γύρω μας ανθρώπους που αγαπάμε, που μας χρειάζονται και τους χρειαζόμαστε. Τώρα αν εσύ έχεις πρόβλημα κατωτερότητας και είσαι γεμάτος με κόμπλεξ (ναι, σε εσένα μιλάω) πήγαινε σε μια γωνιά, ψόφα και μην μας ζαλίζεις τα παπάρια.

Όσο για τους γνωστούς μου; Από που να αρχίσω και που να τελειώσω. Τους φταίνε οι Αμερικάνοι αλλά ντύνονται και φέρονται σαν αυτούς, αγοράζουνε Αμερικάνικα προϊόντα, τρώνε από Αμερικάνικα φαστ-φουντάδικα, πίνουνε Αμερικάνικα αναψυκτικά, βλέπουνε Αμερικάνικο κινηματογράφο και ακούνε Αμερικάνικη μουσική αλλά παρόλα αυτά όσα προανάφερα μισούνε τους Αμερικάνους όπως κάτι άλλοι γνωστοί μου που μισούν τους Γερμανούς λόγω εκείνου του μουνιού που είχε ένα μικροσκοπικό μουστάκι και ένα πιο μικροσκοπικό πουλάκι ή λόγω εκείνης της φραγκόκοτας που κάνει ταξίδια ανά την Ευρώπη και κάνει ελεημοσύνη να ταίσει τα ζωντανά της αλλά μόλις πάνε ένα ταξιδάκι στην περίφημη Berlin μένουν μαλάκες.

Όσο για τους επόμενους γνωστούς μου που τα ´χουνε με τους έγχρωμους πολύ θα θελα να τους τα φέρει βόλτα η ζωή και να δουν τον γιο τους με καμιά έγχρωμη γκομενάρα ή ακόμα καλύτερα να δουν την κόρη τους με ´κάνα από κείνα τα θηρία της Νοτίου Αφρικής και να πάθουνε κάνα ¨έγχρωμο¨ εγκεφαλικό έτσι μπας και πιάσουνε το νόημα. 

Τώρα οι γνωστοί μου που τα ´χουνε με την ¨ποπ¨ ίσως δεν ξέρουν και τόσο τι τους γίνετε γιατί σαν είδος η ποπ έχει βγάλει ωραία τραγούδια (δεν λέω, εντάξει έχει και καφρίλλες, αλλά καφρίλλες έχει και η ροκ, όμως ας έρθω στο θέμα μου) και είναι λάθος να την σνομπάρεις γιατί υποθέτεις ότι ένας Χατζηγιάννης και μια Βανδή είναι ¨ποπ¨. Αυτοί οι δύο που σου προανάφερα δεν υπάρχουν στον μουσικό χάρτη και με κάτι μαλακές σαν και ´σένα να τους κατατάσεται σε ένα είδος που ακόμα κι Beatles έγραψαν διαχρονικότατα χιτάκια στο όνομα του, είναι σαν να τους δίνεται μια αξία που δεν έχουν κανένα δικαίωμα να την έχουν.

Τώρα όσο με τον Ντίνο που τα ´χει με την Κλαίρη νομίζω είναι χάσιμο χρόνου και για τους δύο. Εγώ δεν θα έμπαινα καν σε τέτοια διαδικασία αλλά ας γαμιέται ο εγωισμός ο ανθρώπινος που κάποτε σε βάζει να περνάς τα πάνδεινα απλά και μόνο για να νιώσεις έστω και για ένα λεπτό ότι είσαι ¨νικητής¨ αλλά αύριο όταν γυρίσεις να κοιτάξεις το χθες καταλαβαίνεις ότι μόνο ρεζίλι έγινες.

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Οι κότες


Ορισμένοι άνθρωποι μου θυμίζουν υπερβολικά νομίζω ή απλά σε μένα αρέσει να τους παρομοιάζω με πλάσματα του ζωικού βασιλείου. Έτσι καταλαβαίνω πάνω κάτω και τι χαρακτήρα κουβαλά ο καθένας και μα το Θεό μου αρέσει υπερβολικά να χρησιμοποιώ φράσεις όπως ¨γυναίκα αράχνη¨ ή ¨έχει μνήμη ελέφαντα¨ ή ¨είναι γάτα¨ και πολλές άλλες που βαριέμαι να γράφω γιατί άλλο είναι το θέμα μου σήμερα.

 Ξέρετε παρατήρησα ότι υπάρχουν ορισμένες κυρίες που ντύνονται, περπατάνε και φέρονται σαν κότες (ναι, για σένα μιλάω) και βέβαια πάντα εκεί γύρω θα δεις και κάτι τύπους που φουσκώνουν τα στήθια, κρατάνε την ανάσα και περπατάνε καμαρωτοί καμαρωτοί (ναι, για σένα μιλάω) σαν κόκορες αλλά μ´ αυτούς θα ασχοληθώ κάποια άλλη στιγμή γιατί το θέμα μου σήμερα είναι οι κότες (η εύκολη λεία της αλεπούς).

Λοιπόν νομίζω είδατε ξανά έστω και μια κότα (αληθινή) στη ζωή σας έτσι; (Αν όχι μη με διαβάσεις) Παρατηρήσατε πως περπατά, πως σκάβει τη γη να βρει σκουλήκια και γενικά τις κινήσεις της έτσι; Λοιπόν βγες μια γύρα έξω στη πόλη οποιαδήποτε ώρα, είτε μέρα, είτε νύχτα και παρατήρα τις γκόμενες (όχι όλες,ορισμένες) θυμίζουν τόσο πολύ κότες που σου ´ρχεται να βάλεις τα γέλια και τα κλάματα μαζί. Ειδικά ρε μαλάκα αυτές που βάζουν κάτι δερμάτινα θεοστενα παντελόνια (για να αναδείξουν το σεξουαλικό τους πόδι και το σεξουαλικό τους κώλο) αλλά φοράνε κι ένα τακούνι που μπορεί να ζυγίζει και 10 κιλά το ένα, και μα το Θεό μοιάζουν τόσο πολύ με κότες έτσι όπως περπατάνε με ένα πολύ λεπτό πόδι και ένα τεράστιο παπούτσι που νομίζεις ότι σε λίγο θα αρχίσουν να σκάβουν τη γη με τα τακούνια τους για να βρουν σκουλήκια να μασήσουν αλλά στην περίπτωση μας βρίσκουν ανθρώπους σκουλήκια που μετά χαράς θέλουν να μασηθούν από ένα οπιοδήποτε πουλερικό.

Οι γυναίκες κότες βέβαια θα βολευτούν με ένα άντρα σκουλήκι αλλά πάντα θα ψάχνουν για τον άντρα κόκορα που σύμφωνα πάντα μ´ αυτές δεν υπάρχει μιας και όλοι οι άντρες (για αυτές) είναι σκουλήκια.

Αλλά αυτό που με κέει κι αλήθεια είναι πρόβλημα κι επικίνδυνη κατάσταση που θέλει λεπτό χειρισμό για να ξεφύγεις από μέσα δεν είναι οι γυναίκες που μοιάζουν με κότες αλλά οι γυναίκες (που μπορεί να τις περάσεις για κάποιο άλλο πλάσμα του ζωικού βασιλείου) που σκέφτονται και πράττουν σαν κότες. Προσοχή μάγκα μου σου κρούω τον κώδωνα κινδύνου αν σου τύχει κάτι τέτοιο, αν πέσεις σε μια τέτοια περίπτωση την πούτσισες (οι Αραπάδες στην περίπτωση αυτή φτιάχνουν ένα χαρέμι-κοτέτσι και τις βάζουν μέσα).

Οι κότες αυτές λοιπόν έχουν πάντα ινδάλματα και πρώτυπα τις ¨γυναίκες αράχνες¨ και προκαλούν μόνο προβλήματα και χάσιμο φυσικά πολύτιμου χρόνου.

Κανένας άντρας δεν μπορεί να τις πλησιάσει, πάντα αυτές κάνουν το πρώτο βήμα (έτσι νομίζουν πως έχουν τον έλεγχο του παιγνιδιού, ακόμα κι αν εσύ τις έχεις γραμμένες στα παπάρια σου). Θα μπουν με το έτσι θέλω στο κόσμο σου που φυσικά θα θέλουν να τον αλλάξουν και θα κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για αυτό. Δεν τις νοιάζει τίποτα μα τίποτα άλλο πέραν από το να είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος σου. Θέλουν να πιστεύουν ότι είναι το κέντρο του κόσμου, ότι η ζωή τους είναι μια ταινία με πρωταγωνστές τις ίδιες, ότι όλοι έχουν την τάση να ασχολούνται μαζί τους και συνεχώς προσπαθούν να σου χωθούν στην μύτη είτε είσαι γκόμενος τους, είτε συγγενής τους, είτε φίλος ή έστω απλά ένας γνωστός.

Συνήθως δεν βρίσκουν κάποιο λόγο ύπαρξης έτσι προσπαθούν με νύχια και με δόντια να βρίσκονται στα πόδια σου και να μπλέκουν καταστάσεις για να κερδίσουν έστω και λίγη από τη σημμασία σου.

Στην περίπτωση αυτή είναι μεγάλο λάθος να μην τους δώσεις σημμασία και ακόμα μεγαλύτερο λάθος να τους δώσεις αυτό που ζητάνε, γιατί άμα τους δώσεις σημμασία μάγκα μου την έβαψες. Θα ζητάνε συνέχεια πιο πολύ και πιο πολύ, με το παραμικρό θα βρίσκουν μια αφορμή για να σε πρήξουν για ακόμη λίγη σημμασία, θα σου δίνουν συμβουλές, θα σου κάνουνε χαλάστρες και πολλά ακόμη άλλα που δεν μπορώ να τα αναφέρω λόγω προσβολής της δημόσιας αιδούς.

 Όταν τελικά σπάσουν τα νεύρα σου τόσο πολύ που να μην μπορείς να κοιμηθείς ή το ποτό να μην σε πιάνει το μόνο που μπορείς να κανείς είναι να τους τρίξεις τα δόντια και να τις σιχτιρήσεις.

Τώρα θα μου πεις ¨δάσκαλε που δίδασκες¨ στην περίπτωση μου όμως θα τις κάνω τραγούδι,διήγημα ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να τους δώσει να καταλάβουν πόσο κότες είναι.

Κάτι που δυστηχώς δεν καταλαβαίνουν μιας και ή ιδέα για τον εαυτό τους είναι τεράστια όπως σου είπα και πιο πάνω φίλε αναγνώστη.

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Ευκαιρίες


Κινούμαστε ανάμεσα στο πλήθος και το πλήθος κινείτε ανάμεσα μας χωρίς καμία κατεύθυνση, χωρίς καμία ουσία, χωρίς προοπτικές, σκοπό, στόχους και αναλωνόμαστε μέσα στα ίδια και τα ίδια καθώς προσπαθούμε να δούμε ποια είναι η ευκαιρία, πότε έρχεται και πότε πρέπει να απλώσουμε το χέρι μας για να την αρπάξουμε.

Μια ευκαιρία που και να μας δωθεί από μόνη της δεν ξέρουμε τι ακριβώς να την κάνουμε, πως να την χαραμίσουμε πάνω σε νέες ιδέες ή σε ηλίθιες πράξεις που δεν οδηγούν πουθενά.

Όλοι περιμένουμε μια ευκαιρία -κακά τα ψέματα- για να αποδείξουμε τι αξίζουμε, ότι έχουμε αρχίδια κι ότι μέχρι τώρα είμασταν αδικημένοι που δεν είχαμε μια ευκαιρία ικανή να μας βάλει σε μια κατεύθυνση που θα μπορεί να δώσει νόημα στην μίζερη και βαρετή ζωή μας. Περιμένουμε πάντα κάτι να ρθει, κάτι που θα διώξει την μονοτονία και που θα δώσει ρυθμό στη ζωή μας. Περιμένουμε την αγάπη, τον έρωτα, μια απάντηση από δουλειές που χθες δώσαμε interview, μια αύξηση, μια άδεια, ένα κυνηγό ταλέντων να ανακαλύψει το ταλέντο μας, περιμένουμε σαν ηλίθιοι ένα ποιο ηλίθιο από μας να ρθει να μας πάρει απ´ το χέρι και να μας βάλει σε μια κατεύθυνση εντελώς ηλίθια...

Μάγκα μου άμα δεν ξέρεις που πας κι όταν δεν ξέρεις τι ακριβώς θέλεις, τότε μην περιμένεις ¨ευκαιρίες¨ γιατί αυτές είναι που περιμένουν εσένα να τις ψάξεις και να τις βρεις στο δικό σου μονοπάτι

Οπόταν μην περιμένεις τίποτα. Άδραξε τη μέρα όσο είναι καιρός. Όρμα με τα μούτρα μες´ τη ζωή κι αν τα φας σήκω και όρμα πιο δυνατά. Άσε στους άλλους τη δουλειά του ¨περίμενε¨

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

Υπάκουος Σκύλος

Αυτό που με συνθλίβει περισσότερο είναι ότι πρέπει να ´μαι υπάκουος. Υπάκουος γιος, υπάκουος φίλος, σύντροφος, υπάλληλος, μαθητής, εραστής, πολίτης, πελάτης. Μα τι στα σκατά θέλουν από μένα; Να εκπληρώσω τα θέλω τους;
Η μαλακία είναι ότι όλοι κάτι περιμένουν από εσένα χωρίς να λένε τι, κι αυτό σε τρελαίνει, σε κάνει να νιώθεις ένοχος για κάτι που δεν έκανες και που υποτίθετε σύμφωνα με τους άλλους θα έπρεπε να κανείς.

Αλλά που να ξέρω εγώ ο μαλάκας τι θες να κάνω για να νιώσεις εσύ ο γονιός, ο φίλος, η γκόμενα, ο δάσκαλος, το αφεντικό, ο μπάτσος, ο μαγαζάτορας, ο συνάδελφος εντάξει άμα δε μου λες τι θες από ´μένα;

Λες και έχουν όλοι κάποιους αόρατους-άγραφους κανόνες που δεν πρέπει να τους παραβαίνεις αλιως την έβαψες.

Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν σε αποδέχεται γι´ αυτό που είσαι, κανένας δεν γουστάρει τους τρόπους σου, τις γνώσεις σου και προπάντων κανένας δεν είναι ευτυχισμένος με την ευτυχία σου ούτε λυπημένος με την λύπη σου-το αντίθετο θα ´λεγα-.

Δεν τους νοιάζει αν είσαι καλά ή όχι μάγκα μου πως αλιως να σου το πω για να το καταλάβεις επιτέλους. Τους ενδιαφέρει μόνο να τους είσαι πιστό σκυλί και να κουνάς την ουρά σου μόλις τους βλέπεις. Θέλουν να χειρίζεσαι και να αντιδράς στις καταστάσεις όπως τις χειρίζονται αυτοί, δεν τους ενδιαφέρει η γνώμη σου ούτε αν έχεις ή όχι να φας.

Έτσι κι αλιως στο τέλος της ημέρας αν είσαι σύμφωνα μ´ αυτούς πιστό σκυλάκι θα σου δώσουν ένα κόκκαλο να μασήσεις προς ένδειξη του τι καλός φίλος, γιος, εραστής, πελάτης, υπάλληλος, μαθητής, αδερφός, πολίτης είσαι.

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

Ροκοσκυλάδικα

Το να πηγαίνεις σε ένα σκυλάδικο ή σε ένα απ´ αυτά τα club της πούτσας και να βλέπεις δίπλα στο γοριλλοειδες μια γλάστρα στη πόρτα που υποτίθετε ότι κρατάει λίστα με κρατήσεις είναι κάτι ΛΟΓΙΚΟ. Δεν θα σου φανεί καθόλου παράξενο γιατί μια γλάστρα κάθεται μες το ψοφόκρυο το χειμώνα ή μες´ την υγρασία τα καλοκαίρια και σου πουλάει και μούρη (κάτι που θα έκανε οποιοδήποτε τσουλάκι δίπλα σε ένα γορίλλα) αλλά μαλάκα μου αυτές τις χαζογκόμενες θα τις σεβαστώ γιατί αυτά τα σκατά είναι, αυτά τα σκατά κάνουν και το ´χουν και καμάρι.

 Αυτές που δεν σέβομαι και αλήθεια όταν τις βλέπω απορώ τι στα σκατά κάνουνε και τι προσπαθούν να μας αποδείξουν είναι οι χαζογκόμενες που βάζουν στη πόρτα μαζί με ένα ¨μίνι γορειλλοειδες¨ τα ροκάδικα.

 Τι πρέπει να σου πω για να καταλάβεις ότι σε ένα ροκάδικο δεν υπάρχει face control και ότι ούτε γορίλλες να πουλάνε μούρη χωράνε ούτε γλάστρες για να μου πουν που θα καθίσω και πως θα καθίσω. Το ροκ μάγκα μου δεν έχει τρόπους συμπεριφοράς, γαμάει και δέρνει κι άμα δεν το σεβαστείς την πούτσισες και καλά θα κάνεις να φύγεις τις γλάστρες από την είσοδο γιατί άμα έρθουνε αληθινοί ροκάδες στο μαγαζί σου ίσως και να ´χεις πρόβλημα εχτός βέβαια αν το κάνεις σκυλάδικο τότε με γεια σου με χαρά σου.